گل نرگس...

گل نرگس...

وبلاگ رضا علیزاده - نیکو
گل نرگس...

گل نرگس...

وبلاگ رضا علیزاده - نیکو

خواص درمانی دارچین و زنجبیل

 

دارچین، به جز درمان اختلال های گوارشی، خاصیت آرامش بخشی دارد. دارچین قند و کلسترول خون را کنترل می کند و از آن برای درمان سوء هاضمه، درد و نفخ معده و اسهال استفاده می شود.


متخصصان به این نتیجه رسیده اند که دارچین علاوه بر آن که دیابت را کنترل می کند، بر کلسترول خوب و ال دی ال هم اثر می گذارد. افرادی که آلرژی دارند نباید از مصرف دارچین در غذاهای خود پرهیز کنند زیرا موجب تشدید آلرژی نمی شود.


اثرهای مضر مصرف زیاد دارچین، عبارت است از، التهاب یا ورم کردن پوست، زخم ها و ترک های گوشه دهان و سوزش معده. دارچین، از لخته شدن خون جلوگیری می کند اما زیادی آن در خون باعث بروز مشکل های خونی و گردش خون می شود به ویژه اگر با داروهایی مانند آسپرین که باعث رقیق شدن خون می شود مصرف شود مشکل را ۲ برابر می کند.


دارچین، رمز جوانی است

مصرف روزانه آن انسان را سلامت و جوان نگه می دارد و بهترین دارو برای دردهای عضلانی است و به عنوان تب بر استفاده می شود.دارچین خاصیت عجیب دیگری دارد که آن هم قوی کردن مصونیت بدن در مقابل امراض است. اگر حس می کنید ضعیف شده اید و ممکن است مریض شوید، چای دارچین را فراموش نکنید. حتی اگر سرما خورده اید یا ضعف شدید دارید چای دارچین بهترین دارو است

 

زنجبیل در کنترل و بهبود سردردهای میگرنی

 

سردردهای میگرنی رابا این گیاه تسکین دهید

مطالعات انجام شده توسط محققان دانمارکی نشان داد که گیاه زنجبیل در کنترل و بهبود سردردهای میگرنی نقش بسزایی ایفا می کند. این محققان پی بردند که اثر زنجبیل در پیشگیری و کنترل میگرن معادل داروهای مسکن شیمیایی می باشد.


گیاه زنجبیل از سال ها قبل و در طب سنتی دارای کاربردهای درمانی متعدد از جمله رفع تهوع بوده است.

مطالعه اخیر نشان داد که زنجبیل به کنترل واکنش های التهابی و درد کمک کرده و

 سردردهای میگرنی را بهبود می بخشد.


متخصصان توصیه می کنند با شروع علایم میگرن، در حدود یک سوم قاشق مرباخوری پودر زنجبیل (معادل ۵۰۰ تا ۶۰۰ میلی گرم) را در آب گرم ریخته و بنوشید. همچنین می توان از زنجبیل تازه در رژیم غذایی روزانه استفاده نمود.



" توسط:آقای حسین احمدی"



 

ماتریس متقارن ادبی


 

  از چهره   افروخته    گل را      مشکن

  افروخته   رخ مرو     تودگر      به چمن

  گل را      تو دگر    مکن خجل  ای مه من

  مشکن   به چمن   ای مه من  قدر سخن