شعر مادر - از دوران دبیرستان...

اوراق ما به صفحه گیتی نشان ماست...

از بعد ما نگاه به اوراق ما کنید...

 انجام کارهای پسندیده هم روش خاصی دارد،

که از انتخاب مقصد درست آغاز می شود

و بعد فکر درست،

انتخاب مسیرمناسب و حرکت...

البته با ایمان و اطمینان...

از خدای بزرگ  می خواهیم

که یقین لازم را به ما عطا کند

تا عملمان بهترشود... 

شعری به مناسبت روز مادر در ایام نوجوانی

در دوره دبیرستان دکترنصیری تهران سروده ام.

اگر چه خالی از آرایه های شعری است،

ولیکن حاکی از عشق،محبت ، صداقت و قدرشناسی ست

و انسان عصر ما را به نظاره فرا می خواند،

تا در وادی عمل هشیارانه ادای وظیفه نماییم... 

بعداز سلام ای مادرم

خواهم ببوسم روی تو

زانو زنم درپیش تو

تعظیم کنم برخوی تو

شکر خدا کنم چو تو

کرده نصیبم مادری

دعا کنم برای تو

در پیش عادل داوری

افزون کند عمر تورا

صفا دهد روی تورا

بعداز دعا تقدم کنم

هدیه روزت مادرا

لکن امید دارم که تو

در روز پر شکوه خویش

دست نوازش برکشی

بر پیکر فرزند خویش...