قلبی زیر سنگ... "ویکتور هوگو"

خلاصه کردن عالم خلقت در یک موجود، و بزرگ کردن 

یک موجود تامقام خدایی، 

عشق ،یعنی این.

عشق درود فرشتگان است بر کواکب.

جان آدمی چه محزون است هنگامی که حزنش

از عشق است!

چه فقدان عظیمی است فراق موجودی که خود

به تنهایی جان جهان است!

اوه!چقدر این نکته حقیقت دارد که موجودی که

دوستش می داریم خدا می شود.

شبهه نیست که خدا هم به این خدای زمینی حسد

می ورزید اگر خود بی چون و چرا

جهان را برای جان،

و جان را برای عشق نیافریده بود!