گزارش کوه پیمایی ۴۳

                    "هوالجمیل"                   

پنج شنبه ۹۶/۴/۲۹

ساعت ۶و ۳۰ توو میدون درکه بودم یه کم دیر شده بود چقدرشلوغ 

بود نیم ساعت گشتم جا پارک نبود پارکینگ همیشگی تا درش 

پر بود ناچار رفتم یه پارکینگ دیگه و نیم ساعت توو صف 

بودم تا بالاخره توونستم برم داخل! نمی دونم جماعت 

به خاطر روز تعطیل و فرار از گرما اومده بودن

 درکه که اکثرا هم واسه خوردن صبحانه

 و توقف کوتاه بود چون وقتی به

پارکینگی گفتم 

بعدازظهر بر می گردم 

گفت پارکینگ واسه توقف های کوتاه هست و طولانی بشه 

ساعتی حساب می کنیم نگاهی عمیق بهش انداختم 

تا آخرش خووند که ما مشتری دائمی هستیم

 و گذری نیومدیم!

ساعت ۷ونیم راه افتادم به بالا...

تصمیم داشتم تا پلنگ چال بدون وقفه برم، راستش بین راه تا

منطقه آبشار کارا نسبتا" شلوغ بود ودر بعضی

معابر باید به صف و با معطلی عبور

می کردی! از منطقه کارا

به بالا خلوت تر بود 

و هوا هم

خنک تر و مطبوع...

توقف های کوتاهی در بین راه داشتم،

راستش از قبل از عید توو این مسیر تا پلنگ چال

نرفته بودم چون هربار به دلایلی که باید

زود برمی گستم شهر،تا نصفه های

راه و تا سیاه کرک بیشتر

نرفته بودم!

البته از طرف دربند تا آبشار

دوقلو چندبار صعود کرده بودم، با این مقدمه

راهی رو که همیشه 2ساعت و نیم

می رفتم بالا حدود 3ساعت و

یک ربع طول کشید و اگه

یه ربع به خاطر

شلوغی و 

ترافیک

بین راه کم کنیم نیم ساعت دیرتر از همیشه به

پناهگاه پلنگ چال رسیدم که دلیلش

ری اکشن بدنی بود که

صعود مداوم و 

بی وقفه

را می طلبد! جای دوستان خالی ساعت

یه ربع به ۱۱  توو پلنگ چال بودم.

چه هوایی خنک و مطبوع و

نسیم ملایم و خنکی

می وزید که جسم و جان رو صفا و آرامش می داد...

صبحانه ای خوردم و چندتا 

از دوستان رو دیدم و سلام و احوال پرسی...

ساعت ۱۲ و نیم راه افتادم به طرف پایین،

بین راه در بند عبداله واسه ناهار

توقف کردم.

جای دوستان خالی یه دیزی دبش با مخلفاتش زدم 

 و یه ساعتی در فضای مشجر، با صدای

جریان آب رودخانه و موزیک

رستوران آرمیده و

ساعت ۳ونیم

حرکت کردم به پایین.ساعت ۵  توو

میدون درکه بودم هنوز کمی شلوغ بود!

تعدادی عکس کوهستان و سلفی هم گرفته ام 

که تقدیمتون می کنم...